- Aydındır.
- 【熟】分かりました、 了解しました、 承知しました[ワカリマシタ、 リョウカイシマシタ、 ショウチシマシタ]メモ: 丁寧な表現
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
avtomatiklik — is. Hərəkətin qeyriiradiliyi, orqanizmin iradə və şüurun iştirakı olmadan hərəkət etməsi xassəsi. Tamamilə aydındır ki, heyvanlarda, hətta daha artıq inkişaf etmiş heyvanlarda belə yalnız hərəkətlərin avtomatikliyi mövcuddur. Hacıyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aydın — sif. 1. İşıqlı, aylı, mahtab. Aydın gecə. – Azər daha çox zövq alır aydın gecələrdən. H. C.. Aydın bir gecədir, ulduzlar həsrətlə yerə baxır. S. Rüst.. 2. İşıqlı, nurlu, işıqsaçan. // Parlaq. 3. Buludsuz, açıq, təmiz. Aydın səma. Aydın hava. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəhrə — 1. is. <fars.> tar. Keçmiş zamanlarda mülkədarların kəndlilərdən aldıqları natural vergi (məhsul). Tiflisdə «sirk» oyunu həmişə qışda başlanır, ondan ötrü ki, müsəlman bəyləri və mülkədarları özgə vaxt kəndlərdə rəiyyətdən bəhrə yığmağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəlli — sif. Aydın, aşkar, məlum, meydanda olan. Bəlli məsələ. // Xəbər şəkilçisi ilə: bəllidir – aydındır, məlumdur, aşkardır, görünür. Dudkeş kimi bir papaq başında; Ağ tükləri bəllidir qaşında. M. Ə. S.. Əzəldən böyükdür gözəl vətənin; Dünyaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlmək — f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək bir yerə varmaq, çatmaq, yetişmək. Öz evimizə gəldik. Kinodan çıxıb mehmanxanaya gəldilər. – <Hacı Bağır:> Hə, axund, de görək nə xəbər ilə gəlmisən? H. N.. // Üzü danışana tərəf hərəkət etmək, yerimək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərtləndirmək — f. 1. Bir şərtlə bağlamaq və ya məhdudlaşdırmaq, şərt qoymaq. 2. Bir şeyin törəməsinə əsas olmaq, səbəb olmaq. Aydındır ki, xalqlar arasındakı belə dərin münasibət öz növbəsində yüksək səviyyədə duran millətin ədəbiyyatının o biri millətlərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təsdiq — is. <ər.> Deyilən sözün, başqasının mülahizəsinin, yaxud bir sənədin, faktın və s. nin gerçək olduğunu iqrar etmə, təsdiqləmə. // Yəqinlik. <Ağasəfər> pis xəbərin təsdiqini eşidəcəyindən qorxdu, qondarma bir vəcdlə ətrafına işarə edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzlənmək — məch. 1. Üz çəkilmək, üzünə bir şey yapışdırılmaq. İnşaat məhlulu üzərindəki izlərə əsasən binanın kürsülük hissəsinin keçmişdə üç sıra ağ daşla üzləndiyi aydındır. Ə. Salamzadə. 2. Üzdən şumlanmaq, təpilmək, yumşaldılmaq (torpaq). 3. Yaxşıları,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti